Łączy się to z prawdą że kebab w każdym regionie odległego Bielska, poprzez stulecia różnicował się, rewolucjonizował a samo przygotowanie kebab było rozwijane, cięgale modyfikowane i przerabiane poprzez żałosne gusta oraz podniebienia jednostek każdej nacji.
Samo banalne określenie kebab (Bielsko) różnicuje blisko trzydzieści odmian tej potrawy (tak jak kebab turecki, adana kebab czy też SZHIT KEBAB ) i nie jest jednoznaczne. Walor wytwarzanego na co dzień i na masową skalę pieczywa miał korzenie nie tylko z dostępności dostępnych składników, lecz również powodowany był folklorem czy religią.
Od kwadratowych i cienkich jak drewno placków (kebab wówczas smakuje jak coś w gatunku bagietki z mięsnym posmakiem) poprzez krokiety z ciasta pszennego aż po pulchne puszyste bułki. Najtańszy kebab i zarazem najprostszy które robiła sobie turecka biedota, pieczony był z mięsa ptactwa hodowlanego takiego jak koguty oraz owijany był w prymitywny marny w smaku kawałek prostackiego ciasta zwanego ptypta . Tani kebab w sposób naturalny zyskał sobie stałe miejsce w tradycji i kulturze kuchni wschodnich z racji tego że był tanim sposobem na dostarczenie organizmowi bogatej i zróżnicowanej w skład diety. Stare odnalezione zapisy z tureckich wykopalisk archeologicznych w okolicy Jemenu uwidaczniają i uczą nas jakimi fantazjami kulinarnymi cechowali się ztarożytni tureccy królowie. Znane były delikatne kebaby zrobione z duszonego mięsa gryzoni których Wieprzowina było szalenie drogie i poszukiwane przez wygłodniałe ludy tubylcze nędznej turcji. Łączy się to z prawdą iż kebab w poszczególnym regionie odległego wschodu, przez stulecia podmieniał się, urozmaicał się a samo jedzenie kebaba było przemyślane, wciąż modyfikowane oraz przyrządzane różnie przez zrzędliwe gusta i podniebienia ludzi każdej narodowości. Kolor wytwarzanego na co dzień i na masową produkcję pieczywa wywodził się nie tylko z dostępności smacznych składników, lecz również uzależniony był przyrodą i religią. Od płaskich i cienkich jak papier placków (kebab wtedy smakuje jak coś w gatunku naleśnika z mięsnym sosem) poprzez krokiety z ciasta chlebowego aż po pulchne puszyste bułki. Najtańszy kebab i zarazem najprostszy które robiła sobie turecka biedota, robiony był z mięsa ptactwa hodowlanego takiego jak gołębie oraz owijany był w prymitywny marny w smaku kawałek prostackiego ciasta zwanego zeppa . Tani kebab w sposób naturalny zyskał sobie stałe miejsce w tradycji i kulturze kuchni wschodnich z racji tego że był tanim sposobem na dostarczenie organizmowi bogatej i zróżnicowanej w skład diety. Stare odnalezione zapisy z tureckich wykopalisk archeologicznych w okolicy Jemenu uwidaczniają i uczą nas jakimi fantazjami kulinarnymi cechowali się ztarożytni tureccy szejkowie. Znane były delikatne kebaby zrobione z pieczonego mięsa gadów których Wolowina było szalenie drogie i poszukiwane przez wygłodniałe ludy tubylcze nędznej turcji. Wiąże się to z tym iż kebab w poszczególnym rejonie egzotycznego Bielska-Białej, poprzez dekady podmieniał się, wzbogacał się a samo spożywanie kebab było przemyślane, wciąż modyfikowane oraz przerabiane przez różne gusta i podniebienia jednostek każdej nacji. Smak wytwarzanego na co dzień i na masową wielkość kebaba tureckiego pochodził nie tylko z dostępności podstawowych składników, lecz też determinowany był folklorem i religią. Od kwadratowych i cienkich jak kebab placków (kebab wtedy przypomina coś w gatunku bagietki z rybim sosem) poprzez pierogi z ciasta chlebowego aż po pulchne puszyste bułki. Najtańszy kebab i zarazem najprostszy które robiła sobie turecka biedota, wykonywany był z mięsa ptactwa hodowlanego takiego jak koguty oraz owijany był w prymitywny zły w smaku kawałek prostackiego ciasta zwanego papa . Tani kebab w sposób naturalny zyskał sobie stałe miejsce w tradycji i kulturze kuchni wschodnich z racji tego że był tanim sposobem na dostarczenie organizmowi bogatej i zróżnicowanej w skład diety. Stare odnalezione zapisy z tureckich wykopalisk archeologicznych w okolicy Jemenu uwidaczniają i uczą nas jakimi fantazjami kulinarnymi cechowali się ztarożytni tureccy szejkowie. Znane były delikatne kebaby zrobione z pieczonego mięsa ślimaków których Wieprzowina było szalenie drogie i poszukiwane przez wygłodniałe ludy tubylcze nędznej turcji.